Απολιθωμένο Δάσος – Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Σιγρίου

Από τα πιο υπέροχα μέρη που αξίζει να επισκεφθείτε στη Λέσβο κατά την διάρκεια της παραμονής σας! Μοντέρνο και οργανωμένο, με πολύ εξυπηρετικό προσωπικό και άριστα ενημερωμένο για τα εκθέματα του μουσείου. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Σίγρι. Στους χώρους των εκθεμάτων ο επισκέπτης πραγματοποιεί μια αναδρομή στο παρελθόν της γης καθώς στις αίθουσες εκτίθενται και κομμάτια – φυτικά και ζωικά – από άλλες περιοχές του πλανήτη που έχουν να αναδείξουν ανάλογο «πλούτο». Με το που μπαίνετε ένας από τους ξεναγούς, σας κάνει πρώτη ενημέρωση και αργότερα ακολουθεί multimedia παρουσίαση. Το Πάρκο του Απολιθωμένου Δάσους είναι 4-5 χιλιόμετρα πριν το Μουσείο. Θα μπορούσε να ονομασθεί και «Πομπηία των φυτών». Εκεί μπορείτε να θαυμάσετε τους απολιθωμένους κορμούς που σχηματίστηκαν πριν από 12 εκατομμύρια χρόνια.

Πάρκο Απολιθωμένου Δάσους

Ηφαιστειακές εκρήξεις 20 εκατομμύρια χρόνια πριν στο δυτικό τμήμα του νησιού, προκάλεσαν την έξοδο τεράστιων ποσοτήτων λάβας, στάχτης και άλλων ηφαιστειακών υλικών που σκέπασαν το μεγάλο, πυκνό και πλούσιο δάσος που υπήρχε την εποχή εκείνη. Η απομόνωση των φυτικών ιστών από τις επιφανειακές συνθήκες και η έντονη κυκλοφορία θερμών ρευστών πλούσιων σε πυρίτιο που ακολούθησε, επέτρεψε την τέλεια απολίθωση των φυτικών ιστών κάτω από ιδανικές συνθήκες. Εσείς μπορείτε να θαυμάσετε τις διάφορες αποχρώσεις των κορμών με τις διατηρημένες μέχρι σήμερα φυσικές τους γραμμώσεις σε μια αφάνταστη ποικιλία χρωμάτων από πορφυρό, μπλε, μαβύ, κ.λ.π. Δεν είναι μια απλή επίσκεψη γιατί φεύγοντας από εκεί, όλοι σχολιάζουν θετικά και αποθανατίζουν την φυσική τους παρουσία με φωτογραφίες κοντά σε αυτά τα υπέροχα δώρα της φύσης. Αξίζει λοιπόν να επισκεφθεί κανείς το μουσείο και το Πάρκο έστω και μια φορά στη ζωή του – άλλωστε το Απολιθωμένο Δάσος της Λέσβου είναι ένα από τα δυο που υπάρχουν σε ολόκληρο τον κόσμο (το άλλο είναι στην Αμερική!)

Κάστρο Μυτιλήνης

Στο βόρειο μέρος της πόλης, ανάμεσα σ’ ένα καταπράσινο πευκώνα και στη θάλασσα υψώνονται τα απομεινάρια του κάστρου της Μυτιλήνης. Διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση και είναι ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα του μεσογειακού χώρου. Πιθανολογείται ότι κτίσθηκε την βυζαντινή εποχή στους χρόνους του Ιουστινιανού. Σημαντική όμως ανακαίνιση δέχτηκε από τον Φραγκίσκο Γατελούζο στα χρόνια της ηγεμονίας του στο νησί. Αυτή την περίοδο πιστεύεται ότι ήταν ένα από τα πιο απόρθητα και ισχυρά κάστρα. Μέσα σ’ αυτό βρισκόταν και τo παλάτι του, που ονομάζεται “Πύργος της Βασίλισσας”. Στις πύλες και σε διάφορα άλλα σημεία του κάστρου υπάρχουν οικόσημα των Παλαιολόγων και των Γατελούζων. Κάτω από τo κάστρο υπάρχουν στοές μεγάλου μήκους, στις οποίες συγκεντρώνονταν τα γυναικόπαιδα σε εμπόλεμη περίοδο. Τα τείχη του διατηρούνται σε καλή κατάσταση και είναι δείγματα άριστης οχυρωματικής αρχιτεκτονικής.

Κάστρο Μολύβου (Μήθυμνας)

Το πανέμορφο Βυζαντινό κάστρο του Μολύβου – ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κάστρα της Ανατολικής Μεσογείου – βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της νήσου Λέσβου στη θέση της αρχαίας Μήθυμνας και σας προσκαλεί να το επισκεφτείτε! Χτισμένο με κόκκινο και καφέ τραχείτη, κατείχε στρατηγικής σημασίας θέση που επέτρεπε τον έλεγχο του βόρειου περάσματος προς τον Αδραμυττινό κόλπο. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να ανεβείτε πάνω στο λόφο και να θαυμάσετε από πάνω την απίστευτη θέα στο Αιγαίο καθώς και το γραφικό λιμάνι! Με αρκετά απομεινάρια (πολεμίστρες κανονιοστάσια, κελιά με πληροφορικό υλικό, ερείπια των χώρων που διέμενε η φρουρά κ.α.) αποτελεί υπέροχο δείγμα αρχαίων κάστρων με μεταγενέστερες Γενουάτικες και Οθωμανικές επεμβάσεις. Αν είναι δε απόγευμα, θα απολαύσετε ένα από τα καλύτερα ηλιοβασιλέματα που έχετε ποτέ δει. Ο φωτισμός του το βράδυ είναι κάτι το μαγικό …φαντάζει σαν στέμμα πάνω από το λόφο του Μολύβου! Μπορείτε να φτάσετε με το αυτοκίνητο μέχρι το τέρμα του κάστρου, ή μπορείτε να πάτε με τα πόδια ανεβαίνοντας από τα στενά δρομάκια του χωριού με ένα σχεδόν άπειρο αριθμό των συνδυασμών.

Aρχαιολογικά Μουσεία Μυτιλήνης

Μια από τις ομορφότερες εμπειρίες που μπορείτε να έχετε στη Λέσβο είναι η γνωριμία με το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυτιλήνης στην περιοχή Kιόσκι. Στις αίθουσες του εκτυλίσσεται η καθημερινή θρησκευτική, οικονομική και πολιτική ζωή του 3ου αι. π.Χ ως και τον 4ο αι. μ.Χ. εποχή μεγάλης ακμής του νησιού. Ο τρόπος με τον οποίο είναι διαρθρωμένοι οι χώροι οδήγησε στον σχεδιασμό της μόνιμης έκθεσης σε τρεις ενότητες. Στους τρεις συνεχόμενους χώρους του ισογείου τοποθετήθηκαν ψηφιδωτά δάπεδα ρωμαϊκών επαύλεων, ενώ στο ημιυπόγειο τοποθετήθηκαν δείγματα γλυπτικής της Λέσβου (ανάγλυφα, πορτραίτα, ολόγλυφα). Στις αίθουσες της περιοδικής έκθεσης, φιλοξενούνται εκθέματα που αναφέρονται σε ρωμαϊκά συμπόσια. Εξέχουσα θέση στη μόνιμη έκθεση κατέχουν τα ψηφιδωτά δάπεδα ρωμαϊκής έπαυλης του 3ου αι. μ.Χ, με το συμβατικό όνομα “Οικία Μενάνδρου”, η οποία αποτελούσε έδρα σωματείου ανθρώπων του θεάτρου. Εξ ίσου σημαντικά είναι και τα εκθέματα του Παλαιού Αρχαιολογικού Μουσείο που βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση.

Μουσείο Θεοφίλου

Το Μουσείο Θεοφίλου ανεγέρθηκε το έτος 1964 σε ένα προάστιο της Μυτιλήνης, τη Βαρειά, εκεί όπου γεννήθηκε και πέρασε τα παιδικά του χρόνια ο λαϊκός ζωγράφος, με έξοδα του Μυτιληνιού, φημισμένου καλλιτεχνικού εκδότη στο Παρίσι, Στρατή Ελευθεριάδη (TERIADE). Το 1965 ο TERIADE το δώρισε στο Δήμο της Μυτιλήνης μαζί με 86 πίνακες του Θεόφιλου, από την ιδιωτική του συλλογή, και από τότε λειτουργεί ως Δημοτικό Μουσείο. Το κτίριο είναι κτισμένο με μυτιληνιά πέτρα σε χρώμα ροδί, που ταιριάζει απόλυτα με τον απέραντο ελαιώνα που το περιβάλλει. Αποτελείται από τέσσερις συνεχόμενες αίθουσες, μέσα στις οποίες υπάρχουν 86 ζωγραφικοί πίνακες του Θεόφιλου. Τα θέματα των πινάκων είναι παρμένα από την Ιστορία, Μυθολογία, Λαογραφία. Αναπαριστούν επίσης σκηνές από την καθημερινή ζωή, ενδυμασίες, τοπία κ.ά.

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Τεριάντ

Κατά την ολιγοήμερη παραμονή σας στο νησί της Λέσβου θα έχετε ήδη διαπιστώσει ότι εκτός από νησί της αρμονίας και της ομορφιάς πρόκειται και για το νησί των ποιητών και της τέχνης. Τέσσερα χιλιόμετρα νότια της πόλης στην περιοχή “Βαρειά” βρίσκεται το περίφημο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης – Βιβλιοθήκη Στρ. Ελευθεριάδη -Τεριάντ. Ο Στρατής Ελευθεριάδης – Teriade (1889-1983) υπήρξε διάσημος τεχνοκριτικός και από τη “συνεργασία” του με τους κορυφαίους καλλιτέχνες του 20ού αιώνα γεννήθηκαν τα λεγόμενα Μεγάλα Βιβλία, που είναι τα σημαντικότερα εκθέματα του Μουσείου. Τα βιβλία αυτά κληροδότησε στη γενέτειρά του για την ίδρυση του Μουσείου, που λειτουργεί από το 1979. Στις αίθουσες του μουσείου εκτίθενται έργα γνωστών ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών, καθώς και αντίγραφα μεσαιωνικών χειρογράφων. Αντίτυπα των “Μεγάλων Βιβλίων” και VERVE με λιθογραφίες των Chagal (Σαγκάλ), Matisse (Ματίς), Picasso (Πικάσο), Leger (Λεζέ) κ.α. Ακόμη πίνακες Ελλήνων καλλιτεχνών όπως του Θεόφιλου, Τσαρούχη, Κανέλλη, Ρόρρη και άλλων. Ειδικά τα φιλότεχνα ζευγάρια θα το βρουν καταπληκτικό!

«Μουσείο από τα Σκουπίδια»

Το “Μουσείο από τα σκουπίδια” είναι ο νέος χώρος πολιτισμού και, παράλληλα, ψυχικής τέρψης στη Λέσβο. Δημιουργήθηκε για να αναδείξει μια ιδιαίτερη αλλά άγνωστη σχετικά πλευρά της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού, η οποία όμως χαρακτηρίζεται από μία πρωτοτυπία με παγκόσμια εμβέλεια: Βρέθηκε πεταμένη στα σκουπίδια! Στους διαδρόμους του εκτίθενται με έναν μοναδικό τρόπο παρουσίασης, χρηστικά αντικείμενα των κατοίκων και των επαγγελματιών του νησιού αλλά και έργα τέχνης, διανόησης και πολιτισμού του παρελθόντος. Σχεδόν όλα τα εκθέματα αποτελούσαν κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων που ζούσαν εδώ κατά τους δύο τελευταίους αιώνες, αλλά κάποια στιγμή, λόγω φθοράς ή λόγω της διαρκούς εξέλιξης της τεχνολογίας, πετάχτηκαν στα σκουπίδια! Από εκεί, περισυλλέχτηκαν από τον παλαιοπώλη Ηλία Δεμερτζή – και αργότερα το γιό του Δημήτρη – φυλάχτηκαν και συντηρήθηκαν για χρόνια με αγάπη και γνώση. To “Μουσείο απ΄τα σκουπίδια” εκτός από χώρος γνώσης και πολιτισμού, λειτουργεί και ως χώρος ψυχικής τέρψης καθώς περιλαμβάνει εκθεσιακό καφενείο, παιδότοπο, αμφιθέατρο, χώρο πολιτιστικών & κοινωνικών εκδηλώσεων! Προσφέρετε δε για εκπληκτικές φωτογραφίσεις νεόνυμφων !

Μουσείο Ούζου Βαρβαγιάννη

Σήμερα, στο γραφικό Πλωμάρι της Λέσβου η τεχνολογία συνυπάρχει με την ιστορία και την παράδοση. Δίπλα στα σύγχρονα αποστακτήρια της Ποτοποιίας Βαρβαγιάννη βρίσκεται και το Μουσείο του Ούζου. Στο μουσείο εκτίθενται τα πρώτα εργαλεία που χρησίμευαν για την εμφιάλωση και την επικόλληση της διάσημης Μπλε ετικέτας και το πρώτο καζάνι που κατασκευάστηκε το 1858 στην Κωνσταντινούπολη, στο οποίο δοκιμάστηκαν μυστικά αιώνων και τεχνικές για να γεννηθούν οι συνταγές της οικογένειας Βαρβαγιάννη. Το Μουσείο του Ούζου αγκαλιάζει ευλαβικά την παράδοση και φιλοξενεί το μυστικό που συνεχίζει να δίνει την ποιότητα και τη γεύση στο Ούζο Βαρβαγιάννη. Σίγουρα αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε και να δοκιμάσετε το πιο διάσημο ούζο του νησιού που θα σας προσφέρει η φιλόξενη ιδιοκτήτρια.

Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Αγίας Παρασκευής

Το Κοινοτικό Ελαιοτριβείο της Αγίας Παρασκευής Λέσβου θεμελιώθηκε το 1910, τέθηκε σε λειτουργία το 1911 και λειτούργησε αδιάλειπτα μέχρι το 1967. Το 1985, στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη διάσωση των βιομηχανικών κτηρίων της Λέσβου, ο χώρος μετατράπηκε σε Πολύκεντρο, με την συμπαράσταση της τότε Νομαρχίας Λέσβου. Το 2004, η χρήση του κτηρίου παραχωρήθηκε από τον Δήμο Αγίας Παρασκευής στο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, προκειμένου να δημιουργηθεί το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου και το 2006 το μουσείο άνοιξε τις πύλες του για το κοινό. Στο μουσείο παρουσιάζεται η εξέλιξη των μηχανημάτων, με έμφαση στις αλλαγές που επέφερε η εισαγωγή της μηχανικής κίνησης στην ελαιοπαραγωγή. Οι παλιές αποθήκες ελαιοκάρπου λειτουργούν ως συμπληρωματικές εκθετικές μονάδες που προβάλλουν το ανθρώπινο στοιχείο. Συναντηθείτε λοιπόν με τις παραδόσεις της Λέσβου μη χάσετε δε την ευκαιρία για μια εκπληκτική φωτογράφηση στους χώρους του. Αξίζει το κόπο να το επισκεφτείτε!

Αρχαίο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο Μόριας

Το τμήμα της αρχαίας τοξοστοιχίας του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου της Μυτιλήνης που σώζεται στη θέση Μόρια, σε μήκος 170 μ., με 17 τόξα, κατά την άποψη μας αποτελεί τη μοναδική σας ευκαιρία γνωριμίας με το πιο προηγμένο τεχνικό έργο της εποχής της Ρωμαϊκής κατοχής του νησιού και συνάμα μια απίστευτη ευκαιρία φωτογράφησης δίπλα στις κολώνες του με φόντο τους απέραντους ελαιώνες της Λέσβου. Το ρωμαϊκό υδραγωγείο της Μυτιλήνης, είναι έργο πιθανώς του τέλους του 2ου ή των αρχών του 3ου μ.Χ. αιώνα. Έχει έντονα κλασικιστικά στοιχεία, γι αυτό και θεωρήθηκε Αδριάνειο. Κατασκευάσθηκε για τη μεταφορά νερού από τις άφθονες πηγές του όρους Ολύμπου μέχρι την αρχαία πόλη της Μυτιλήνης, σε διαδρομή περίπου 26 χλμ. Υπολογίζεται ότι η ποσότητα νερού που προμήθευε την πόλη ήταν 127.000 κυβικά μέτρα την ημέρα. Ο τεχνικός του έργου ήταν πραγματικά μεγαλοφυής, αφού έλυσε το πρόβλημα της συνεχούς ροής του νερού, που περνούσε από ανομοιογενή εδάφη, με διαφορετική στάθμη, γεφυρώνοντας τις κοιλάδες με τοξοστοιχίες, πάνω από τις οποίες περνούσαν οι αγωγοί του νερού.

Ο Αρχαίος Ναός των ”Μέσων”

Πρόκειται για ιερό, πιθανόν αφιερωμένο στη Λεσβιακή Τριάδα (Ζευς, Διόνυσος, Ήρα), μολονότι η θεωρία ότι ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη βρίσκει πολλούς υποστηρικτές. Η λατρεία εκεί είχε παλλεσβιακό χαρακτήρα ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια. Οι φιλολογικές μαρτυρίες (Αλκαίος, Σαπφώ) αναφέρονται σε “τέμενος μέγα ξύνον” και από επιγραφικές μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι το ιερό αποτελούσε έδρα του κοινού των λεσβιακών πόλεων. Στον πυρήνα του αρχαιολογικού χώρου βρίσκεται ο ιωνικός ψευδοδίπτερος ναός του 4ου αι. π.Χ., διαστάσεων 45 Χ 26 μ., μοναδικό μνημείο αυτού του τύπου στον ελλαδικό χώρο. Στον 3ο – 4ο αιώνα π.χ. ο ναός καταστρέφεται, τα αρχιτεκτονικά μέλη του κυριολεκτικά θρυμματίζονται και ασβεστοποιούνται στους κλιβάνους, που κτίζονται σε επαφή και γύρω του. Η βασιλική των παλαιοχριστιανικών χρόνων κτίζεται πάνω στο δάπεδο του υστεροκλασικού ναού, ενώ η λατρεία συνεχίζεται στην ίδια θέση μέχρι σήμερα στο μεταβυζαντινό ναΐσκο του Ταξιάρχη. Οι Χριστιανικοί ναοί ήταν κοιμητηριακοί, όπως φαίνεται από τους ανασκαμμένους τάφους στο δάπεδο του αρχαίου ναού και στη γύρω περιοχή. Tο Iερό των Μέσσων βρίσκεται στη θέση “Κουκάλα” ή “Κοκκάλα” της περιοχής Μέσα στην αγροτική περιφέρεια της Αγίας Παρασκευής Λέσβου.