Ο παραδοσιακός Λεσβιακός γάμος παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς συνδυάζεται με πολλές παραδόσεις, όπως το μοίρασμα παραδοσιακών γλυκών με βάση το αμύγδαλο (αμυγδαλωτά, μπακλαβάς) στους καλεσμένους, το στόλισμα της νύφης με την συνοδεία παραδοσιακών τραγουδιών, το κόψιμο τσουρεκιού στο κεφάλι της, τη συνοδεία της νύφης και του γαμπρού στην εκκλησία με παραδοσιακή μουσική, ενώ μετά την τελετή του γάμου ακολουθεί γλέντι με τοπική μουσική και χορούς. Είναι πραγματικά τυχερός όποιος έχει την ευκαιρία να παρευρεθεί σε ένα παραδοσιακό γάμο στη Λέσβο. Τα έθιμα και το τελετουργικό του επιβιώνουν μέχρι σήμερα και γεμίζουν με κέφι και συγκίνηση τόσο τους νεόνυμφους όσο και τους καλεσμένους που παρευρίσκονται
Στην Λέσβο λοιπόν, όπως και στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας οι γάμοι στο χωριό συνηθίζονταν να γίνονται την Κυριακή. Οι τελετουργίες του γάμου ξεκινούν με τη νύφη να φτιάχνει ένα στρογγυλό ταψί τοπικό μπακλαβά με αμύγδαλο και να τον πηγαίνει το μεσημέρι με συγγενείς και οι φίλους και με την συνοδεία μουσικής στην πεθερά της και να της προσφέρει το κεντρικό, το καλύτερο κομμάτι. Κατόπιν από το σπίτι του γαμπρού παραλαμβάνουν τα προικιά και τα φορτώνουν σε ένα άλογο. Το ζώο που θα μεταφέρει τα προικιά του γαμπρού, είθισται στην όμορφη Λέσβο να είναι στολισμένο και να έχει ένα τριαντάφυλλο στο κεφάλι. Πάνω στο άλογο δεν βάζουν μόνο τα μπαούλα, τα παπλώματα, τις κουβέρτες και τα μαξιλάρια αλλά πάνω στο σαμάρι τοποθετούν και ένα μικρό αγοράκι. Το άλογο όταν φτάσει στο σπίτι της νύφης, εκείνη του δένει ένα μπαξίσι (μαντήλι) στο λαιμό του. Έπειτα οι οργανοπαίχτες μαζί με το ζώο και το παιδάκι γυρίζουν όλο το χωριό και ενημερώνουν τους κατοίκους για τον επερχόμενο γάμο. (Τα παλιά τα χρόνια προσκλητήρια δεν υπήρχαν και η ανακοίνωση ενός γάμου γινόταν από πόρτα σε πόρτα προφορικά).
Μεγάλη γιορτή είναι το “στρώσιμο του κρεβατιού”, που εδώ στη Λέσβο λέγεται και «τσουρέκι» μια και η τελετουργία του τσουρεκιού είναι αυτή που κλέβει την παράσταση. Μαζεύονται οι φίλες και οι φίλοι της νύφης και του γαμπρού για να στρωθεί το νυφικό κρεβάτι με τα προικιά της νύφης. Το κρεβάτι το στρώνουν οι ανύπαντρες φίλες της νύφης με συνοδεία τραγουδιών γραμμένων για το ζευγάρι, στον παραδοσιακό σκοπό. Έρχεται ο γαμπρός και το ξεστρώνει γιατί “δεν είναι καλά στρωμένο και τα κορίτσια το ξαναστρώνουν. Αυτό επαναλαμβάνεται σαν παιχνίδι, ανάλογα με το πόσο «παιχνιδιάρης» είναι ο γαμπρός. Όταν πια στρωθεί, ξαπλώνουν επάνω ένα μωρό (για τη γονιμότητα) και (αφού πάρουν το μωρό) ραίνουν το κρεβάτι με ροδοπέταλα, ρύζι και χρήματα…«Νύφη σήκω και φίλησε της πεθεράσ’ το χέρι, γιατ’ είν’αυτή που σούδωσε το πιο λαμπρό αστέρι..» Μουσική στα αυτιά της κάθε αγορομάνας το παραδοσιακό τραγούδι του “τσουρεκιού”. Στη συνέχεια η παρέα περνάει σε άλλο χώρο, όπου, τέσσερα παιδιά, των οποίων ζουν και οι δυο γονείς, κρατούν πάνω από το κεφάλι της νύφης το κόκκινο μαντήλι με κεντημένο το μονόγραμμά της, πάνω στο οποίο τοποθετείται το τσουρέκι. Η νύφη, κόβει από το τσουρέκι και προσφέρει στην πεθερά της, στη μητέρα της και στις ανύπαντρες φίλες της, με τη συνοδεία πάντα των τραγουδιών. Μετά και από το τσουρέκι ακολουθεί γλεντάκι με αλμυρά και γλυκά φαγητά…
Κατά τις απογευματινές ώρες, οι οργανοπαίχτες και οι μουσικοί συγκεντρώνονται στο σπίτι του γαμπρού για το λεγόμενο «ξύρισμά» του. Εδώ εκτός από τους συγγενείς και τον κουμπάρο είναι συγκεντρωμένοι και οι ελεύθεροι φίλοι του. Η νύφη δε, στέλνει στο γαμπρό τον μαστραπά (κανάτα) με το νερό, το σαπούνι, την κολόνια, τα ξυριστικά, την πετσέτα καθώς και το μαντίλι με το «μπαξίσι» για τον κουρέα. Η ενδυμασία καθώς και το ξύρισμα του γαμπρού γίνονται πάντα με συνοδεία παραδοσιακών ασμάτων. Το έθιμο θέλει, πριν ο γαμπρός βάλει τα «γαμπριάτικα του» ο πατέρας του να τον ζώνει τρείς φορές γύρω από την μέση με κόκκινο μαντήλι. Ο γαμπρός στην συνέχεια ασπάζεται τα χέρια των γονιών του και κατόπιν πατάει σε ένα μεταλλικό ταψί (σνι) προκειμένου να ντυθεί. Στη συνέχεια οι φίλοι του γαμπρού σηκώνουν το σνι, που πάνω σε αυτό κάθεται ο γαμπρός και τον ραίνουν με κουφέτα και ρύζι. Μερικοί πάλι από τους φίλους του γαμπρού τον τσιμπούν στα πόδια με αγκάθια λεμονιάς. Τα τσιμπήματα δηλώνουν τις δυσκολίες, τις υποχρεώσεις και τα βάσανα που φέρει ένας γάμος.
Κατόπιν, ο γαμπρός μαζί με όργανα που τον συνοδεύουν, ξεκινούν την γαμήλια πομπή προς το σπίτι της νύφης, όπου ο πατέρας της, την ξεπροβοδίζει και την προσφέρει στον γαμπρό και όλοι μαζί συνεχίζουν την πομπή για την εκκλησία. Αφού το μυστήριο ολοκληρωθεί στην εκκλησία, όλοι όσοι είχαν δώσει προηγουμένως τις ευχές τους στο νιόπαντρο ζευγάρι, συγγενείς ή φίλοι σηκώνουν τον κουμπάρο ψηλά και δεν το κατεβάζουν κάτω αν δεν τάξει δώρο ή κέρασμα. Επίσης το κρασί που ήπιαν οι νεόνυμφοι θα μοιραστεί και στους υπόλοιπους νέους για να αποκτήσουν και αυτοί τύχη και να καλοπαντρευτούν σύντομα. Ο παραδοσιακός γάμος στην Λέσβο κλείνει με γλέντια και τραπεζώματα που γίνονταν είτε στην πλατεία του χωριού είτε στο κεντρικό καφενείο. Μάλιστα οι πανηγυρισμοί για το ευχάριστο γεγονός κρατούν μέχρι τα ξημερώματα με όλο το χωριό να συμμετέχει στην χαρά του ζευγαριού.